Gemi Şiiri - Nazmi Bozkurt

hep ilginç gelmiştir
kendi yükü yetmezmiş gibi
nasıl olurda buca yükü taşır derdim
nasıl gidebiliyor,yorulmadan,durmadan
şikayetsiz...

her kez farklı şeyler düşünürken o bir şey düşünür
belki üzülür limanına yanaştığında
ayrılık belki onada koyar
ama hiç ses çıkarmaz
sadece kuru bi gürültüsü vardır
o da bize çok koymaz..
huzur verir çoğu zaman
nasıl ki sen ona veriyorsan..

sonu olmayan tek yolculuktur onunla geçen zaman
1 onun affı yoktur
1 o bağışlamaz
bu yüzdendir yakmadan önce düşünmenin nedeni
çok ağır olmuştur çünki, yakılan her geminin bende ki bedeli

senle meğerde ne çok ortak yönümüz varmış
sen maviye aşıksın, bende en az onun kadar güzel birine
sen güvertende taşıyorsun yükünü ben kalbimde
sende ayrılıktan hoşlanmıyorsun
bu bedende...