Bugün tam 22 yıl oldu,şöyle bir bakınca maziye,
3 Mayıs '85 te binmiştik biz bu gemiye.
Binerken iki yolcusu vardı gemimizin,
Sonra iki misafiri daha oldu ikimizin.
Bunca yıldır hayat denen sonu bilinmez bu denizde,
Yol alır gider gemimiz sakin vakur ve sessizce.
Bu nasıl denizdir ki ne fırtına ne sis ne de kar,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta