Gemi Şiiri - Hüseyin Sönmez

Sonbahar yaprakları gibi
Birer birer düşüyorlar.
Karanlık ve uzun gecelerde
Tek başına üşüyorlar.
Önce babam,
Sonra dedem ve anneannem,
Tüm sevdiklerim.
Bizleri bırakıp gidiyor.
Tüm bildiklerim.

Gemi ilerliyor,
Ben görmüyorum.
Kimler inecek ben bilmiyorum.

Gözlerim yaşlı
Dinliyorum eski şarkıları
Sevdiklerimi hatırlarcasına
Dalgalanmadan durulmuyor
Denizler,
Birer birer sararırken
Benizler.
Gemi ilerliyor,
Ben görmüyorum.
Kimler inecek ben bilmiyorum.

Sonra acı bir düdük sesi,
Ne oluyor!
Gemi mi batıyor?
Sulara gömülen gemi
Yan yatıyor.
Bu bir son mu acaba?
Kimse bunu bilmiyor.
Bağırmalar,inlemeler dinmiyor.

Herkes inmiş gemiden
Çırpınıyor suda,
Kimisi kaybolmuş,
Kimisi karada,
İnce bir sızı var!
Yüreklerdeki yarada,
Affedilmeyi bekliyor...
.