Gemi Şiiri - Turgay Ulusoy 2

Ufukta görünen gemi,
Şişirmiş yelkenlerini yosun kokulu,
Rüzgarlarla.
Nasılda yanaşıyor rıhtıma,
Özen gösteriyor incitmemeye,
Sanki rıhtım bir sevgili.
Dalgın,mahzun seyrediyorum,
Seni bana mı getirdi ne.
Yoksa,
Beni senden mi alacak ne.
İniyor yolcular birer,ikişer,
Hepsi ne kadarda mutlu,
Ve ne kadar da çoşku lu.
Kavuşuyor rıhtımdakiler ve,
Gemiden inenler.
Kimisi sevdiğini bekliyor,
Kimi dostunu kimide eşini.
Kimse kalmadı artık rıhtımda,
Gemi yalnız,ama bir o kadarda mutlu,
Kavuşturdu sevenleri sevdiklerine,
Görevini yerine getirmiş insanlar kadarda,
Huzurlu.
Ve ben yalnız o kadarda mutsuz,
Gözlerim bir başka gemiyi arıyor,
Gözlerim kapalı,
Hayal ediyorum rıhtıma yanaşan gemiyi,
Ve gemiden inenleri.
Bir öncekiler ne kadarda mutluydu,
Gözleri ne kadarda ışıltılı.
Ve gemi öttürüyor acı acı düdüğünü,
Ağır,ağır rıhtımdan ayrılırken,
Gemi yalnız ama mutlu.
Ve ben yalnız.

Turgay Ulusoy