Bir gemi ufukta, aşk limanından henüz ayrılmış
Belli ki halinden mutluluğu hiç tatmamış
İlerliyordu durmadan sonsuza doğru
Kararsızdı hala kendisine bir rota bulamamış
İşte o an bir fırtına koptu, tüm yelkenler fora
Savruluyordu zavallı gemi, bir sağa bir sola
Kaçmalımıydı acaba en yakın limana doğru
Hayır bıraktı kendisini, büsbütün sonsuzluklara
Kendini karanlık bir koyda buldu bir an
Her yer kapkara, sanki kıyametti bu kopan
Her şey son bulmuştu artık bu gemi için
Oysaki ne ilk gemi, nede son gemiydi bu batan
29 Şubat 2016
Pazartesi
Kayıt Tarihi : 23.3.2017 08:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/23/gemi-135.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!