Gelseydin şiir Şiiri - Ayhan Aydemir

gelseydin eyer aksamlar geceye küşmezdi
yanlızlık girdabına girip her gece ağlamazdı
gelseydin eyer ay geceye ağlamazdı
yıldazları hüzün bağlamzdı
gelseydin eyer çiçekler yeniden doğar yeniden açardı
sevgili şimdi yoksun yanımda
Seninle yaşadığımız senli günlerim nerede şimdi
yokluğun vuruyor gün geçtikce
sensizlik girdabına girdim her gece
göz yaşlarım dinmez acım geçmez oldu sevgili
öksüz kaldım sensizlik yıktı beni
çekip gittin günden beri
.............

gelseydin eyer
Yağmurlar öfkeli yağmazdı bu şehirlere
Hasret aksamlarına hüzne boğulmazdı
gökyüzü semaya küşmezdi
gelseydin ay karanlığa bürünmezdi
gelseydin güneş yeniden doğardı anlıma
gelseydin agaçlar dalındaki yapraklarına küşmezdi
sevgili
Ben bu sevda ugruna ne çektim bir bilsen
kaç gece kızıla boğuldu bu sehir
Her akşam her sabah gözyaşı döktüm
gözümdeki yaşlar kan çanana dönüp
günlerdin uykusuz kaldım bir bilsen
Her gün her gece göz yaşı döktüm senin uğruna
geri dönermisin diye pencerenin önünde yolunu gözledim
ama sen gelmedin
.............

kaç gece hasretinden yandı yüreğim
kaç sabah sensiz uyanışlarım oldu
gündüzlerim sen gecelerim ölüm
Yoksun artık işte
ne saçının kokusu kaldı nede teninin kosu var
ne sözlerin nede gözlerin kaldı
Yoksun işte sevgili
yokluğun acıtıyor canımı
gelseydin eyer ben vuslatın ayaz gecesinde kalmazdım
kimseziz yetim yüreğim