yalnızlığın en zengini1957
Gelseydin gönlüme ne olurdu
sabahlara beraber uyanırdık
ben erken kalkar seni seyrederdim
kahvaltıyı beraber hazırlar ,ben
domates dilimlerini çalan yaramaz
sen çocuğa nasihatler eden prensen
ilk çaylar senden sonrası benden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta