Gelseydin Şiiri - Nazmi Sancar Yıldırım

Kırlarda çiçek açardı
Yârim bir kere gülseydin
Dünyâ cennete dönerdi
Eğer benimle gelseydin

Dururdu zaman yanında
Sesinki hâlâ aklımda
Hiç bitmez idi aslında
Sevgim eğer ki gelseydin

Gözlerin âh Tanrı lutfû
Bilmezler aşkın adı bu
Savaşa dururdu ordu
Sen tek bir emir verseydin

Gülünce gözlerin içten
Şehre nûr inerdi gökten
Kurtarıp beni bu dertten
Devâ olurdun gelseydin

Gece olur sen düşlerim
Sana çıkar tüm hislerim
Sonra gidişini izlerdim
Hayâl de olsa gelseydin

Gece gündüze dönerdi
İçimde yangın sönerdi
Göğün şu rengi yiterdi
Yârim bir defâ gülseydin

Bir deli rüzgâr eserdi
Ânılar uçup giderdi
Bütün çileler biterdi
Gönül bahçeme girseydin

Bir ok delerdi bağrımı
Dindirip gönül ağrımı
Nice cenklerde yağımı
Kölen ederdim gelseydin