Gelseydin Şiiri - Zehra Kemaloğlu

/ Gelseydin/

Ne unuttum seni, dedi
Küçük kız
Ne de unuturum...

Yazdan kalma bir günde
Küme olmuş bulutlar arasından gülümsese güneş
Sana benzetirim
Geceyi
Doğan ay'ı
Seni beklerim
Kaybolmaz gözündeki resim.

Bak aylardan Kasım
Aralık, derken
Baharın ilk çiçek veren ağacını bekle
Kokladığın menekşe, çilek yapışıp kalsın üzerine....

Bırak ellerin rüzgar olsun
Eteğimde,
Leylak kokuları
Güne pırıltısını versin
Aşkın şarabını tattıran elbet
Dudağını da ıslatır
Gelseydin! ...

Gelseydin
Yağmur kokusu taşıyan bulutlarla
Rüzgar olmak yetmezdi
Yaz sağanağı gibi
Ilık ılık yağardın göğsüme
Görseydin! ....

Elini çekmezdin üzerimden
Karanlıktan kurtulurdu gece
Korkularım biterdi
Gelseydin! ..

Biliyor musun?
Kaybolan her şeyi
Çingene alır götürür sanırdım!
Rüyalarımı bile
Bu yüzden saklıyordum....

Gelseydin
Gerçek olduğunu bilir
Rüyalarımı bağışlardım
Gelseydin
Çiçekten meyveye aşerer
Sana uyurdu gözlerim...

Hele bi' gelseydin
Yine de.
Sen
İstediğin yolculuğu seçerdin
Gelseydin! .....