GELSENE NAZLIM
Çocuklaştı kalbim sözüm dinlemez
Gel de şuna akıl versene nazlım
Sevmiş birisini kimseye demez
Gel de şuna akıl versene nazlım
Çizmiş duvarına bir çiçek resmi
Seyredip duruyor güzelmiş cismi
Söylenir içinden duyurmaz ismi
Gel de şuna akıl versene nazlım
Çarpıntısı tutar beni yatırmaz
Yaşlarını gizler gözden sızdırmaz
Düşecek kansere desek aldırmaz
Gel de şuna akıl versene nazlım
Gömülmüş karanlık odadan çıkmaz
Çömelmiş kalkıp da ışığı yakmaz
Bitirir sevdası sevdadan caymaz
Gel de şuna akıl versene nazlım
Yarsever dese de sözünden almaz
Hayaller de gezer yerinde durmaz
Dalından başkaca dallara konmaz
Gel de şuna akıl versene nazlım
31/03/2010
Muhtar gazi TOPAL
MALATYA
Kayıt Tarihi : 1.4.2010 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!