Gelsen yanıma…
Yorgunum üstelik canım çok sıkkın.
Hayatım boğuluyor, zaman sardıkça.
İçimde kök salan, duygular suskun.
Yüreğimi boğuyordu, sevgin sustukça.
Acılar bir şerbet oldu, ruhum içerken,
Tenime zehrin akardı, bu gecelerde.
Uykular haram olmuş, günü beklerken.
Dört duvar şahitti bana, kör karanlıkta.
Yüzüm gülmez bir resmiyet, hayata dair.
Gönlümde sevgim hapis, anahtarı sen…
Bekledikçe yolunu, tüm engel ve sair,
Bakışlarım uzaklarda, görmediğim sen.
Aşka bir köprü kurdum, haydi gelsene,
Öbür ucunda bekliyorum, seni dört gözle.
Bak açıyor gün güneşle, bana dönsene,
Sokağın ucundayım, gelsen yanıma.
Oktay ÇEKAL
16.10.2014-01.51
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!