Gelsen Ne Çıkar Şiiri - Necati Keçeli

Umutlar söndü kış gibi bakınca
Gözümü yıldırdın gelsen ne çıkar
Aşka sobelenip, bende kopunca
Elleri güldürdün gelsen ne çıkar

Küstürdüğün kalbi yosun sarıyor
Mevsimler hazana döndü duruyor
Hangi falcı bunda hayır görüyor
Maziyi sildirdin gelsen ne çıkar

Senin her şeyine gözüm kör idi
Gönlümde bir yerin aşkın var idi
Diktiğin o fidan çoktan kurudu
Sevgimi soldurdun gelsen ne çıkar

Kurduğun saray gün be gün yıkıldı
Başımdaki saçlar bir, bir döküldü
Aşk tatile girdi bayrak çekildi
Saçımı yoldurdun gelsen ne çıkar

Seni kıskandıkça bitmedi gaydan
Aşkı da çıkardın çizgiden raydan
Olmadı güzelim, olmadı faydan
Hep bana saldırdın gelsen ne çıkar

Estirdiğin rüzgâr, fırtına dindi
Yaktığın ateşler içimde söndü
Necati bu aşkı mezara gömdü
Aşkımı öldürdün gelsen ne çıkar

Necati KEÇELİ
İZMİR 06.12.2013