Semaya bakmayı bıraktım artık, Sükût’ un en içinde demleniyorum.
Ertesi oluyor, sabah oluyor, gün oluyorum..
Bekliyorum, biliyorum…
Bir gün tam karşıma dikilecek,
ve benim diyecek..
işte o benim.
Gözlerim titreyecek yüreğimin depreminde.
Elim ayağıma dolaşacak irkileceğim, gülmek isteyeceğim ama nedensiz, esrarengiz..aLp
Kayıt Tarihi : 6.6.2020 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!