Ben en çok saçlarımı severdim küçükken
En çokta kara saçlarımı babam severken
Ellerinin sıcaklığını hâlâ hissederim bazen
Kulağımdaki an sesi gibi, "Sezkom" derken
Ne çok üzülmüştüm, ilk beyazım, yaşım çok erken
Sonradan sevdim, eh bu babamdan bana ilk geçen
Şimdi bir sürü O var bende, gözlerim, ellerim derken
O'nun gibiyim artık, aksakalım ak saçıma eşlik ederken
Neler yaşadım, neler yaşattım bugüne o günlerden
Her şey ondandır, bir Allah bilir, bir de acizi, kulu ben
O ilk kır saçım gibi üzdü meselâ o sımsıcak el giderken
Saçımın gam teri, gözyaşımla birleşip aksakalıma süzülürken
Öncesi de pek farklı değil saçımdaki eli kaybetmekten
Sığ bir suda boğuldum meselâ, okyanuslarda yüzerken
Çok tayfa aldım sanıyordum, iki de kaptan çok eskimden
Önce kaptanlar sonra tayfalar terk etti umut gemim batarken
Dedim ya; her şey ondan, Allah'tan, aşk gitti kalbimden
Bir süre aşk dedikleri inlemekten ibaretti bir de kor tenlerden
Atlattım sonra ama, kalbim fısıldadı kulağıma, "ölüyorum ben"
Kaç yıllık kalbim, kaç aşk var hediyesi, vazgeçtim sevdası siklerden
Aslında hep tutkulu âşıktım, sevdalarım da hep yürekten
Dört yapraklı yoncam oldu, yaprağın biri torpilli, annelikten
Lâkin her şey sonsuz olmuyor, ee onsuz da olmuyor derken
Aşkta en narin çiçek işte, kuruyuveriyor yüreğin hiç istemeden
Annelik demişken, onun hediyesi var, sevgisi en gerçekten
Oğlum, evlât sevgisi, yarısı babamdan ırsi yarısı da annemden
Bir O'na ölürüm bir de babama, usta çekip gitti canımı istemeden
Şimdi paşam bir "Ö" desin sıkarım kafama, dilinde "öl baba" bitmeden
Bir de can yarım var, abiliğim tıpkı ben, hem geç hem erken
Sibel'im, karındaşım, ben "gülüm" derken gözlerinin içi gülen
Anne, baba ve yetimlik ortağım, acısı hep taze onun da, derinden
Şu içim biliyor ya, beni babamız gibi görüyor, bana kâh dalıpta bakarken
Sonram, peki ya sonram? Bak bir onu bilmiyorum şimdiden
Yaşadığım her şey aklımda, şimdi bile çocukluğuma el sallarken
Gördüklerim de dün gibi, gözümün önünde sinemam gibi oynarken
Ama ömür geçiyor, vakit? Artık çokça rüyamda kendimi görüyorum ölürken
Yahu aşkı kısa mı kestik ne? Hayatan, ölümden bahsederken
Aşk dünyamdaki en uzun şey aslında, hâla bile kalbim çok severken
Şimdi bana deseler, bak ha bu en son nefesindir, dile hadi ne dilersen
Sadece ona sesleneyim derdim, "Gel, gel son bir göreyim, ölür müsün gelsen?"...
S.Güler-20.1.2018
Sezai GülerKayıt Tarihi : 20.1.2018 14:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!