Gelsen Şiiri - Bülent Selen

İlk gençlik yıllarımdı, hayatta en çok arzu ettiğim şeyi aklımda öye bir tasvir etmiştim ki, böyle bir tasvire kavuşmanın mümkün olup olmadığını bilmiyordum. Yirmi dört yaşlarına gelmiştim. Emek veriyor, sabrediyordum. 'Mutlu günler gördüm ama henüz ona kavuşmuş olduğumu sanmıyorum.' diye düşündüğüm bir esnada bu sözcükler döküldü gönlümden...! Umudunu yitirmemeli insan ve hep aynı gayreti sürdürmeli bu hayal için. Bu hayalin peşinde çırpınmaya. Yaşama sevinci diyorlar...