. Gelsen Şiiri - Turgut Uzdu

GELSEN

Sesini silmek odalardan çok zor bir tanem
Ne yaptımsa susturamadım
Varsın, ordasın biliyorum
Gözlerim seni görmek, ellerim tutmak istedi de
Uzattığım avuçlarım hep boş döndü, kavuşturamadım.

Kutuplara benzedim beklemekten
Öylesine yalınız, öylesine soğuk
Baharımsın, gel artık, gel
Yüreğim üşüyor, bakışlarım titrek
Şafaklara kadar seni diledim
Umutlarımı kızıllıklara dikerek.

Bilmezsin, bilemezsin
Ruhum hangi yalnızlıkları sildi gönlümden de
Bir seni silemedi
Avuçlarında ben yok muydum
Sokaklarda niye berduş dolaşırım
Söyle, Allah aşkına söyle
Sana sarılmam niye çizilmedi.

Mahzunluğu yüklenmiş boynum
Siyahla beyazın arasına uzanamadı
Geceleri karaya boyadı güneşten gizli hasretim
Bir türlü gündüzü mehtaba anlatamadı.

Oysa gelsen
Oysa sevsen
Seninim desen, benimsin desen
Sıcaklığına muhtaç yanaklarıma dokunup
Dudaklarıma artık gül desen
Gülümsesen
Gelsen
Gelsen.

Maviye boyar gökyüzünü ruhum, bulutları siler
En parlak güneşi sana gönderir damarlarım
Leylaklar, papatyalar güller gözlerime yerleşir
Ben aşkımı koklarım,
Seni koklarım
Bir daha bırakmamacasına, bir bilsen
Bir bilsen nasıl sarılır kollarım
Nasıl sarılır
Nasıl…