Gelsen Şiiri - Hasan Yavuz

Tertemiz bir günde
Yıkandı gözbebeklerim
Ziyaret yerinde banklara oturup
Seni günlerce bekledim
Kuş sesleri haberciydi bana
Çığlık çığlığa koşturur gibi
Heyecanla üstümden uçtuklarında
Senden bir haber versin istedim
Seni düşündüm her gün sessizce
Yatağımda uzanıp hayalini izledim
Kaç kez ince belli bardaktan çay içtim
Havayı kokladım
Betonda dolaştım yalınayak
Avluya vuran yaprakları toplayarak
Her kurumuş yaprakta irkildi bedenim
Kahkaha atmayı beklerken
Hiç gülümsemedim
Eksiktim
Her isim okunduğunda
Senin gelmeni diledim
Kapıdan giren her ziyaretçi de
Gözler aradım aynı sana benzeyen
Kapı girişinde kaç sabah doğdu güneş ellerime
Bedenimi soğuk duvarlara yasladım
Gözlerimden akmadı bir tek damla
Ama
Kalbimden taşan okyanusları bir bilsen
Ah bir gelsen,
Mevsimler değişti artık
Kuşlar bile geri döndü bu şehre
Ceza sona yaklaştıkça
Artıyor bende hasretin
Bu kadar insan içinde
Yalnızlık ne kadar acıtır bir bilsen
Rüzgar delirip duvarları dövmeden
Kuşlar mevsimsiz göçmeden
Gözlerim rengini, ellerim sıcaklığını
Yitirmeden,
Bir gelsen…