GELSEN...
Uykusuzluğun istilası altındayım.
Sana hasret gözlerim, unuttu uykuyu,
Seni görmeden kapanmamaya and içti.
Kirpiklerim birer demirlik oldu da,
Geçit vermiyor sensiz hayatın gidişatına.
Yorgunum fazlasıyla,
Tükendim ziyadesiyle.
Gücüm yok hiçbirseye.
Başaramadım hayata tutunmaya.
Yenildim sensizliğin savaşına.
İnsan evinde rahat eder ya,
Gelsen de asırlık bir uykuya dalsam kollarında.
Gelsen de huzura ersem kalbinin odacıklarında.
Gelsen de savaşım bitse kendimle,
Gelsen de bir yudum vuslat şerbeti içilse,
Kavuşmanın arefesinde...
Döndü DLGR
Kayıt Tarihi : 5.1.2024 21:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Döndü Dülger](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/05/gelsen-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!