kurşunda yemişliğimiz çokyaa
yürek işçisi sıfatında güldüğümüz kadar
özleyecek kadar ölümü
yaşamışız
eksiltemden
gönül koymalarımızın akbaba duruşlarını
gözlerimden sevdadan kalma pençe izleri hiç eksik kalmamış
acı çok kez ekmek üstünde sunulmuş
çekilmişte
ne peslenmişiz
ne körelmiş
kor olamaktan geri dumamış yüreğimiz
lakin
hayata kapanmaktan geri durmamış kapılar yüzümde patlamış
siktir çekilmişim
eyy benim zavallı yüreğim
bir seni anlayan olmadı
birde mısralarımı
bakmayın öyle
şu eli kalemli ben değilim
ölüm allahın emri demişizya
başımüstüne
sevmişiz
gelse ya keşke
geceden evvel
FUFUKA
Ömer YazıcıKayıt Tarihi : 8.2.2012 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!