Gelse Ecel Apansız Şiiri - Cihat Şahin

GELSE ECEL APANSIZ

Ölüm emr-i ilahi, gelebilir her anda
Gelse sana apansız, hazır mısın ölmeye?
Sever daim sürprizi, sobe yapar bir anda
Çalsa bu gün kapını, hazır mısın ölmeye?

Yazlığına çekilip, içer iken kahveni
Dese ölüm meleği; “yakaladım bak seni!”
Tam da öğle üzeri, davet etse Hak seni
Söyle bana ey dostum; hazır mısın ölmeye?

Ya da yatta verirken, dostlarınla bir parti
Veyahut da jetinle, yapıyorken sen sorti
Çıksa sana o anda, mevt denilen amorti
Düşün hele bay zengin, hazır mısın ölmeye?

Yarın yine koltuğa, kurulmuşken bey misal
Anlatırken toruna ve topçuğa sen masal
Henüz masal bitmeden, oluverse o hısal
Dobra konuş arkadaş, hazır mısın ölmeye?

Misal bu ya hanımla, gidiyorken eş dosta
Kriz gelip bir anda, oluversen sen hasta
Ve de gelip elçiler, dese; “sana son posta!”
Söyle bana arkadaş; hazır mısın ölmeye?

Ya da başka bir tarzda, edip seni ziyaret
Dese; “vaktin dolmuştur, hiç gösterme dirayet!”
Karşılayıp sen onu, sükûnetle ve gayet
De! Der misin hoş geldin ben hazırım ölmeye?

Madem ecel mukadder, bekle onu her daim!
Haramları edip terk, ol kullukta ber-daim!
Olur, isen taatta, ölene dek sen kaim
İşte ancak o zaman, hazırsındır ölmeye.

Cihat ŞAHİN
04.05.2021-İZMİR