Vakit sonbahar geceler uzar,
Ömrüm kısalır; uzaktır belki,
Hem de çok uzaktadır son günüm;
Ya da; belki o kadar da yakın.
Vakit sonbahar, aylardan eylül,
Tam şimdi sensizlik zamanıdır,
Yapraklarla dökülen ömrümün.
Vakit akşam biraz sonra gece;
Halbuki tam da şimdi ben sana,
Yanlızlığımı anlatmalıydım,
Karanlıktaki sensizliğimi.
Vakit akşam; biraz sonra gece,
Halbuki tam da şimdi ben sende,
Ağlamalıydım ya kollarında,
Dostlarım yok.ki yalnızlığımda
Kimse bilmez ve kimse anlamaz,
Sessizliğe dokunmaz yıldızlar.
Ağlasam yanlızlığım duyulmaz,
Sensizliğe alışmaz sokaklar.
Yatağım soğuk, yüreğim sıcak;
Sonra mutsuz ufuk ,sensiz sabah,
Karnım aç, tablam tok, gözüm açık,
Pencere kapalı, perde aralık,;
Uykum var, sanki , uykum yok belki,
Varsa da yoksa da bekleyiş !
Kimse bilmez ve kimse anlamaz,
Sessizliğe dokunmaz yıldızlar.
Ağlasam yanlızlığım duyulmaz,
Sensizliğe alışmaz sokaklar.
Gitmek ,gelmek, bahane uydurmak,
İçmek, kafayı bulmak, pişmanlık,
Susmak, sinmek, bağırmak, çıldırmak,
Hissetmek, kaybolmak, hatırlamak,
Özlemek, sorgulamak, beklemek
Tüm fiiller bir araya gelse
Sen yine gelmezsin, biliyorum !
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 17:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!