Gelmezsen gelme Şiiri - Murat Ülkü

Özlem ateşiyle yürek yanarken,
Yokluğuna hece hece şiir banarken,
Gülüşünle vurduğun sevdam kanarken,
Ben ısrarla arayım da, sen açmazsan açma...

Akıl fikre dolaşıyor , seni anarken,
Sohbet edip dertleşecek sırdaş ararken
Bir yetim sessizce bir köşede ağlarken,
Ben bir yudum işteyim de, sen vermezsen verme...

Gönlüm aşk acısı ile inlerken,
Ciğerime her nefesle özlem dolarken,
Bir dilberin ateşiyle küllenmiş yanım yanarken,
Ben ölmexden gel deyimde, sen gelmezsen gelme....

Bir umutla bekliyorum yolunu
İçime bir hüzün oturdu, gelmezsen gelme.
Solduruyor sabır sevda gülünü
Kar yağıyor bağıma, silmezsen silme..

Dün el iken bugün sevdiğim oldun
Teslim aldın gönlümü orada kaldın
Sessiz kalıp susarak kederi saldın
Güneş olup dünyama doğmazsan doğma...

Gülüşün gül yüzüne öyle yakışmış
Kendini unuturmuş aşık maşuguna yanarmış
Tatlı bir söze benim gibi kanarmış
Işık olup yoluma, sızmazsan sızma...

Sessizce oturup beklemekten yoruldum
Sevda ile yoğrulup hasret ile karıldım
Düşerken dost bildiğim yılanalara sarıldım
Ellerimi uzattım sana, tutmazsan tutma...

Riyasız sevdamın aşikar hali
Bir adım Murat bir adım deli
Belki meczubum belki Mecnun belki de veli
Açtım Kabe kapısını, girmezsen girme...

Derdim sensin devam sendedir sende
Adam gibi sevmek atamdan aldığım gende
Et ve kemikten ibaret sandığın tende
Nefesimle ruh verip, dermezsen derme...

Bilmiyorum kalan ömrüm nasıl yaşanır
Düsündükce seni gözümden yaşlar boşalır
Lal olur dilim fikrim şaşırır
Canan için can verirken, gelmezsen gelme...