Gelmezsen Çok Kan Dökülecek Korkuyorum

düşünüyorum kafam, ruhum, kalbimle
düşüncelerimle uğraşıyorum
hepsi yavaş yavaş kıskanmaya başladı seni
yakın da sokağa çıkıp açlık grevine başlayacaklar ya da
kim bilir nice ayaklanmalar
beni nice savaşlar protestolar bekliyor,
şu anda henüz soğuk savaşın ilk belirtililerini
alır gibiyim çok kan dökülecek korkuyorum

karma karışık yüreğimin sürgün kenti
atlı süvarilerim var saçlarımdan,
şairlerim var, gönül heybemde,
gönül dilimle dile gelen
asi komutanlarım var
düşlerimin ve düşüncelerimin
emriyle hareket eden
askerlerim var yüreğimin
çarpış sesiyle hücum emri bekleyen
geldiğin an içimde sana karşı
mahşere yakın en büyük harbi vereceğim
ama sen yine gel
düşman bazen saf değiştirir ya
savaşta hileler mübah ya hani
gel sen yine bir hileyle ikna ederim
ordumu hepsi senin emrine girer
kan görmeye dayanacak
tahammülüm yok
yüreğimin sürgün kentini
sen feth et isterim dinlemezsen beni
bilesin ki çok kan dökülecek korkuyorum

savaşta insanlar ölür
doğa zarar görür
tahrip gücü yüksek silahlarla
bazen sakat bir nesil kalır geride
hayata aşka umuda inanmayan
kaderin bayrağına karşı
kendi bayraklarını dikmek isterler
alın yazılarının üstüne
bir Hiroşimayı daha kaldıramaz dünya
gelmeyeceksin diye
insanlığı Hendek kuyularında
boğmaya hakkın yok senin
içimin gizli güçleri ve orduları
sen geleceksin diye
şerha şerha dağılmakta
ve günler zamanın çemberinden
çalınmış asırlar gibi yüreğimden geçmekte
gel içimdeki şehir aziz İstanbul gibi
gerçek fatihini bekliyor
ordularım dediysem,
bakma her biri senden medet umar oldu
gel adaletinle yönet
yüreğimin mukaddes şehrini
ve gel işte sonsuzluğa adayacağımız
zamanlarımız olsun kalbimizle

gel işte sevgili
beşiklerdeki bebek çığlıkları
yaşlıların sonsuzluktan ısmarladıkları
sabırları tükeniyor artık
ve yine ben kalıyorum
pervasızca sırtım dönük bütün şehirlere
sensiz ben kimim; neciyim
nereye hicretim bilmiyorum....

Erol Saner 03.08.201