Gelmez Oldu Şiiri - Yunus Akkale

Bütün bir arada hali hazırda
Tam takır sermaye iş gelmez oldu
Kazanmadan yer karnı kazırda
Değişi, tokuşta boş gelmez oldu

Kabul etmiyor gör hiçbir kusuru
İçinde vesvese kalmaz huzuru
Sırtında taşır yıllarca kamburu
İlkbahar yaklaştı kış gelmez oldu

Bildiği doğruda vermez tavizi
Herkes bilirde kırdığı cevizi
Biç harmanla hasat eyle kerizi
Evir çevir de beleş gelmez oldu

Övünmekle doymaz insanın karnı
Bu gün doyarsa düşünmez yarını
Sonunda yıkar gördüğü fırını
Tembele bedava aş gelmez oldu

Ticarette hesap, tutmaz rakamı
Kâbe’den uzakta, giymez ihramı
Bana bulaşmada bırak yakamı
Atılan her taşa oş gelmez oldu

Bir hiç için çıkar, kanlı savaşı
Evveli boş bir kafa, külfettir başı
Doğruya inanmaz her zaman şaşı
Kalmaz dermanı yarış gelmez oldu

Sevki huzur bul, içinde sevinci
Işık olur parlar gözleri inci
Kararır ruhu perişandır kinci
Dağlarda ceylana eş gelmez oldu

İmanı yok ise kararır ruhu
Binlerce intizar derinden yuh u
Sakarya yorgun, çağlıyor Çoruh’u
Bozulur huzur barış gelmez oldu

Yunus bırakmaz, işleri tesadüfe
Pire olsa düşman, almaz hafife
Düşün; önün, sonun gitme tarife
Güzel bir dost arkadaş gelmez oldu

21 Şubat 2008 Kahramanmaraş