Her şey öze döner bunu böyle bil,
Mutlu günler gelmez diye üzülme.
Her kışın sonunda toprak açar gül,
Hak yerini bulmaz diye üzülme...
Bu Dünya'dan nice krallar göçtü,
Kimi Hak yolunda,kimi kan içti.
Zalimin zülmünü Hak nasıl biçti,
Her kes ektiğini biçer üzülme...
Karun servetiyle gömüldü yere,
Fravun sonunda vardı secdeye,
Ad kavmi,Lut kavmi ne oldu niğe?
İnsan ettiyiyle göçer üzülme...
07.06.2006
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 7.5.2006 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!