Gelmeyiş Şiiri - Attila Edri

Bir şiirden hâllicedir hâllerin.
Dizelerin beni dize getirdi.
Efsunlanmış gözlerinde en derin
Bakışların beni göze getirdi.

Konuşamam, lâl olur kelimeler,
Hain sessizlik sözlerimi emer!
Şemsin cimriliğinden ölür kamer.
Çaresizlik beni söze getirdi.

Dudaklarında küstah cümleler var.
Ne zaman işitsem kulağım kanar.
Sen “biz” olmayı hak etmiyorsun yâr!
Bu hâllerin beni öze getirdi.

Çok değil, azdan çok sevsen ne olur?
“Seviyorum” sözü aşka boğulur.
Çekilmiş gönlüne kibirden bir sur.
Gelmeyişin beni saza getirdi…