Gelmeyin!! Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Gelmeyin..
uzaklara en uzaklara taa uzaklara gideNler
zamansız yerinden kalkanlar.
bulamazlar terkettikleri samimiyeti / hatıratları elvermez...
beyin terbiyesi gerek ayrıca
eline bakılır olmuş artık kapıda gözükenin
zaman kendine dönük bir/an

gidebilmekte nereye.
bırakıp gitmek.......
terketmek / unutmak /neyin hırsı nefreti niye.

toprak kokan adamlar geldiler köylerinden
yüzleri kara /derin izler var gözlerinin etrafında....yılların belli
elleri sert/ nasırlı/ kabasaba hareketleri uzaktan ...gölgeleri
iyi karşılanmadılar___ter kokan bedenleri tek sebepti.

korkumuz neremizde gizlenmiş
sahiplenmişiz bunca şeye uykubile tutmaz olmuş beyinde
senin olmayan ayakkabılar, ayakların uzun/ kollarının yanında iki tane baş...

duruma şükretmek avutmadı üç, beş, çocuğu.
aç uyumaz bu bedenler / ekmek artık daha az... daha kuru
gelmeyin uzun karayollarını arşınlayan KATARLARLA
gariplik, baglılığımızdan gelmekte
anavatanımıza /
doğdugumuz
başaracağız ne kadar kuvvetli kıyametse beyinde
onu yendiğimiz an