Gelmeyin Şiiri - Muharrem Şahan

Uykusuz gecelerin getirdiği çocuklar,
her zaman mavi değil bu gökyüzü
bu deniz.
İhtiyar elleri gibi yorgun
...kıraç topraklar gibi verimsiz bu dünya üzerinde
acı günler bekliyor sizi, habersiz.
Öyle bir dünya ki bekleyen sizi
ne akşamları sallayacak anne dizi
ne de söylenecek ninni var.
Gelmeyin çocuklar, gelmeyin.
Gökyüzünde yer yok uçurtmalara artık.
Bobardıman uçakları uçuyor renk renk.
Ne bir çocuk bahçesi
ne de top sahası var size ayrılan...
Gelmeyin çocuklar gelmeyin,
sokaklarında işsiz,
yollarda kan
işyerlerinde lokavt var bu dünyanın.
Ev diye hapislerinde yatılan
ve
insanları kuruş kuruş satılan
bu dünyaya gelmeyin.
Gelmeyin çocuklar,
ne olur gelmeyin...