Gelmeyesice Şiiri - Nihal Mirdoğan

Divane olmuş, bir yâr var dediler
Kendini,şahsıma, salmayasıca
Yollar çamur karla dolmuş dediler
Şu nispet boranlar olmayasıca

Bağlandı yolları karalar bastı
Pençe vurdu göğe efkârı astı
Kaygılı günlerin ne idi kastı
Yüzünde gülücük solmayasıca

Ala gözlerimde durmak isterse
Dolansın dağları,yiğitse,erse
Dağ,tepe demeden gelir dilerse
Gelmezse Allah'tan bulmayasıca

Ya varır yârine eğilir öper
Ya da taş yüreğin bacası tüter
Ko desinler bülbül,gülsüz mü öter
Saçını başını yolmayasıca

Yayla kenarında sorsam diline
Mağrur ellerimi versem eline
Sinem üstü sazın vursam teline
Elleri böğründe kalmayasıca

Düşün bu güzelin suna boyunu
Yeller duysun melek gibi huyunu
Kurursa dudağın içip suyunu
Irmakta düşlere dalmayasıca

Kasavetler çöken safi canını
Deryalara sunan, şu cananını
Püsküllü dert diye akıt kanını
Sakın ha! zülfünde ölmeyesice

Gülnihâl der; yiğit kurt gibi bakar
Doru atlarıyla yolları yakar
Yiğitse dilberin kentine akar
..Katar katar kenti delmeyesice