Gelmeyenim Şiiri - Melike Şimşek

Gözlerinin içinde bir tutku
Canıma can geceme gündüz
Saklıyorum içimde güzelliğini
Çölde bulduğum su damlası gibi
Karanlıkta parlayan ay gibi

Öyle bir şey ki senin tutkun
Ne sesini unutuyorum ne gülüşünü
Bakarak beni anladığın gibi
Gözlerindeki çocuk gibi

Aklıma geliyor yüzün özlüyorum
Bakıyorum fakat göremiyorum
Her gece o köşede bekliyorum
Gelsen diyorum artık geçiyor bütün saatlerim

Kimsesiz bir çocuğun anneye olan hasreti gibi geliyorsun aklıma
Bilmiyorum öylesine muhtacım varlığına
Ah benim elleri soğuk yüreği sıcacık sevdiğim
Nerede bedenin gelemiyorsan ben geleyim

Yazıyorum ama bir şeye çıkaramıyorum yazdıklarımı
Ne ben okuyabiliyorum ne sana okutabiliyorum
Yüreğim konuşuyor elim kaleme gidiyor can bildiğim
Allah şahidim olsun bir gün benimde geçer hasretim

Sen benim nasıl sevdiğimi unutma
Hayat garip bazen ben onu fark ettim
Senin gözlerin gülsün
Acını ben çekerim sevgilim