Ellerine yeşil mevsimlerden kalan, taze yaprakları serpiştirerek gidiyorum.Hem biliyor musun özlediğimden değil, bildiğim için seviyorum....Kendimden kalanları damıtarak sızımdan, çoğu kez yorularak, savrularak mağrur bir mavzerin patlama sancısı kadar sessizce gidiyorum.
-Gelmeyeceksin değil mi?
O ilk bakışlı gözlerin gibi Ahh! ! ! bilinmezlik nasıl sancıtır ve nasıl kanatır yarayı bilir misin? Sevmenin,sevdalanmanın ardı olmadan, vakti ayrılığa kuran zaman çalmaktadır ayrılığa.Sen daha öncesi, ben daha sonrası geçtik gergefinden acının.Zamanın afişe ettiği bütün resimleri yaktık bir karanfil çığlığında ve sustu ışıklar...
Kayıt Tarihi : 12.8.2013 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)