Gelmeyen Vuslat Şiiri - Resul Taslı

Deniz kıyısında puslu bir akşam derin derin bakan gözlerin
Martıların bile sessizliğe büründüğü an
Ac karnına acı bir kahve içmek gibi hasretin
Oltasına balık takılmayan balıkcı gibiyim sensiz
Sadece beklemekteyim
Elimde kırık dökük ümitlerim
Nasırlı ellerim çatlak
Deniz suyundaki tuzun ince sızısı
Üstüm başım yırtık, halim perişan

Denizin hışırtısında arıyorum seni
Bir deniz kızı gibi çıkıp gelirsin hani belki!
Köhne kulubemde kuru ekmek ve su
Uykusuz gözler,çatık kaşlar
Ve gelmeyen vuslat
Gece gündüz düşünüyorum
Beynime çakılmış bir çivi gibi
Çıkaramıyorum seni

Şimdi neler geliyor aklıma da acı acı gülüyorum
sensiz kalacağımı düşünmek bile
Mahşer günüydü benim için
Şimdi yoksun oysa ve asla dönmeyeceksin

Gittin
Dalgalardaki köpükler gibi eriterek beni
Ve geride içimi sızlatan acın kaldı
Alfabemden o beş harfi kaldırdım
İsmini kazıdıgım masayıda denize fırlattım