Âh şu beklemek!
Ne kahredici bir sessizlikmiş,
Ne kahredici bir ateşmiş.
Ama insan ateşin yakıcılığını aldırmaz,
Yürür kızgın alevlerin üstünde.
Birde bekleneni, beklemek var,
Çöl de suya kavuşma ümidi gibi,
Ölü toprağın yeşerme ihtimali gibi,
Bekleneni, beklemek..
Kayıt Tarihi : 3.12.2017 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!