Gelmeyen Baharlara Şiiri - Hasan Ulusoy

Ortasından başlar okumaya hayatı
En güzeli saklanır kenarında köşesinde
Örtülü perdeler kapalı pencere
Yıkık duvar dökük çatı
Bir kaç köhne sıva
_______kalan eski neşesinden

Mutluluk hicrandır yaralanmış gönüle
Ellerine tutuşan bir kaç renksiz resim
Kulakları çınlatan sessizliği yırtarak
___haykıran öksüz sesim

Kara kedilerin oynaştığı dam dipleri
Tepelerde seyre duran ay nuru serper
Bir renk karnavalıdır hayat
Acıların ortasına düşerken
Eriyen hayallerde belayı dudak öper

Kırılan resimler dört büklüm umuda
İsli çıralardan küçücük ışık tutmuştu
Karanlığı okşayan sabahın meltemiyle
Mevsimler salaklaşmış dönmeyi unutmuştu
Her gelen bir önceki hayalleri yutmuştu

Ölü idi ölümlere meydan okuyan duygu
Kırmızı dudaklara kara lekeydi acı
Saplanan ağrıların böğründe derin yeri
Hükmü kışa teslimdir gelmeyen bezgin baharın
Kaderidir ihanete kucak açmak bu diyarın
Hasan Ulusoy