Seninle uzun bir ömrü paylaşmayı yeğlemiştim.
Yolun yarısında beni bırakıp gittin.
Kavlimiz böylemiydi?
Hani hep yanımda olacaktın!
Buseni,sesini,yüreğime dokunuşunu özledim.
Dizlerine oturtup sarı buklelerimi tarayışını özledim.
Biliyormusun artık sığınacak bir limanım yok.
Rüzgarlar bazen sesini getiriyor bana.
Aynalarda aksini görüyorum.
Bindiğim hiç bir tren beni sana ulaştıramıyor.
Kimi zaman gökyüzünden haber bekliyorum.
Yeryüzü dar gelir bana sığınacak kucağım yok.
Mazimize sarılıp ağlarım geceler boyu.
Belkide maziye sevdam bu yüzden.
Varlığını özlüyorum!
Sakinleştiren,dinginleştiren varlığını.
Ah! kumsaldaki ayak izlerimiz!
Silindi gitti biliyormusun!
Her mevsim her gün dönümünde
Yüzüm evine dönük ebedi istirahatgahına!
Kucaklayan kanatlarını özlüyorum!
Gelmeyeceksin biliyorum!
Al beni yanına yoruldum yaşamaktan...
(N.A.G)
Kayıt Tarihi : 16.12.2014 01:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Arpa Gülaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/16/gelmeyeceksin-biliyorum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!