Gelmeyecekmisin insafa Şiiri - Yavuz Erdin

Sensiz geçen geceler daha bir kapkara.
Gün aydınlatmaz güneş doğmaz oldu dünyama.
Yetmedi mi bu ayrılık? Bitmeyecek mi bu ızdırap?
Yüreğim yangın yeri, gelmeyecek misin insafa?

Seven sevdiğine hiç böyle yapar mı?
Bile isteye gözyaşlarını akıtır mı?
Acımasızca bir insan bu kadar kanatılır mı?
Yüreğim yangın yeri, gelmeyecek misin insafa?

Hiç özlemedi mi elimi tutan ellerin?
Hiç özlemedi mi tenime dokunan tenin?
Hiç özlemedi mi bana aşk ile bakan gözlerin?
Yüreğim yangın yeri, gelmeyecek misin insafa?

Düşe kalka yürüdüğüm şu hayat yolunda.
Hani bir omuz verecektin sen bu garibana.
Yalan mıydı o sözlerin? Yalan mıydı aşkın yoksa?
Yüreğim yangın yeri, gelmeyecekmisin insafa?

Beni bıraktığın o yerde acınla kalakaldım.
Yıkılmam demiştim ama gidişinle yıkılıp kaldım.
Uçup giden hayallerimin de ardından bakakaldım.
Yüreğim yangın yeri, gelmeyecek misin insafa?

Böyle ayrılık olmaz, yanlış birşeyler var bu işte.
Bir insan anında bu kadar değişmezde.
Rabbimin imtihanı gibi bir imtihan mı seçtin sende?
Yanmaktan küle dönmeden.
Bu aşık senden vazgeçmeden.
Dönmeyecek misin bana? Gelmeyecek misin insafa?