ve ben tam bu saatte
rüzgarın uğuldayan sesiyle
gözlerini istiyorum göz bebeklerime..
Herşeyin sıradanlaştığı bir sensizlikte
...usulca aralıyorum bana hediye ettiğin kitabın sayfalarını,
kendimi kaybedercesine..
Gördüğüm manzara karşısında dehşete kapılıyor
ağlamaklı bir edayla
öpüyorum Ben kokan saç tellerini..
Dışarıda yağmur yağarken
Koşar adım atıyorum seni hatırlatan sokaklara kendimi..
Sen diye bağırdıkça göğün yüzüne
biraz mağrur,kesin ve hazin bir sesle
karşılık verilmekte ünlemlerime...
Geldi,Yaşandı,Bitti..
Gelmeyecek,Olmayacak,ve asla Yaşanmayacak..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!