Büyüklük yar olmuş yanar gönülde
Tanrıyı unutma kalan ömründe
Ölüp de gidersin günün birinde
Pişmanlık ruhunu delmeye görsün
Küçüğüm karınca boyu boyumda
Tatmadım dünyayı doyum doyumda
Yıkadım içimi kötülük huyundan
Pişmanlık ruhumu delmeye görsün
Kararmaz gecemin aysız gecesi
Dilimden düşmüyor aşkın hecesi
Gönül çeşmesi Yüceler yücesi
Ruhunu temizler coşmaya görsün
Ardımda adımlar koşan biri var
Gönüller yastadır giden biri var
Kıyamet kopuyor ölen biri var
Cenazen musallaya yatmaya görsün
Haykırsam dön diye fayda verir mi?
Ruhuna bedenin mahkûm olur mu?
Dünyaya yeniden geri gelir mi?
Bir kere gözün kapaya görsün
Büyük sanmış kendini gülden goncadan
Açıyor döküyor dalın durmadan
Ebedi kalmıyor günün doğmadan
Hele ki ecelin bir kere gelmeye görsün
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman