Gelmesen Olmazmıydı Şiiri - Yılmaz Tosun

esirinim senin ve sensizliklerin....
hayatmı bu yaşamakmı çilemi,
eğer dudak arasından bir kaç kez içine çekmekse,
eğerki ciğerlerin patlayıncaya kadar içine doldurmaksa,
o zaman sensin benim nefesim...
öyle bir rüyada gördümki kendimi
öylesine esiri ettiki beni,
kaçamadım bıraktığı hatıralardan bile...
hiç farkında olmadan hapsedilmiştim gözlerine,
gözlerinin esiri olup müebbede çaptırılmış esir gibi
günlerimide saymaz olmuştum.
tam uyandım bu güzel kabustan derken,
tamda kendimi alıştırmışken bir anda çıktı tekrar karşıma.
yetmedimi bana yaşattıkların
bitmedimi acın ızdırabın
daha neyimi alacaksın benden
yüreğimden başka
gözlerimden başka
beni diri diri toprağa soktuğun yetmedimi
benim damarlarımdaki kanken kurutupta çürüttüğün yetmedimi
gelmeseydin olmazmıydı
o zehir saçan gözlerinle delicesine bakmasan olmazmıydı
olmazmıydı kendini benden uzaktutsan olmazmıydı.
olmazmıydı ayrılırken kendinden nefret ettirsen olmazmıydı
arkamdan bakarken ağlamasan
heryönümü döndüğüm herşeyde bir anını bırakmasan olmazmıydı...
olmazmıydı söyle olmazmıydı...

şimdi yüreğimde sende kalsın zaten bende hiç olmadıki
herseferinde benimle birlikte onuda gömdün o kömür gözlerine
enson gecede ateş saçan gözlerinle yaksaydın bu bedenide salmasaydın
ben çıkarken kapıdan sımsıkı sarıldığında
gitme yaşayamam dediğinde benide alsaydın yanına
kulum ol deseydin olmazmıydı.
senden gittikten sonra tamda avutmuşken yüreğime sensizliği
tekrar dönmesen olmazmıydı söyle olmazmıydıııı....