Bunca yıl tek başıma göğüslemişken
Acıları, ızdırabları
Yalnızlığım sarmışsa
Yürek yaralarımı
Şimdi…
Sen,
Gelmesen de olur.
Beni ne hastalıklar ne acılar sarsar
Sevdiğim yoksa yanımda
Yalnızlığım uzatır elini
Siler gözyaşlarımı
Şimdi…
Sen,
Gelmesen de olur
Hasretinden yanan sol yanımı
Paramparça olmuş umutlarımı
Yalnızlığım toplar
Sarar yaralarımı
Şimdi…
Sen,
Gelmesen de olur
15-11-2007
Kayıt Tarihi : 5.7.2009 03:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep iki… Her şey iki… Tek tek değil, birbirini tamamlayan ikincilerle şekil bulmuş bedenimiz.
Kafa tek diye düşünmek de mümkün. İyi ama çift başlılık olmaz ki…
Uzuvlarımızın biri diğerinin sanki tamamlayıcısı, yardımcısı, sanki yedeği. Ama ikisi de asıl.
Hayat da böyle değil mi?
Birbirini bütünleyen iki insan… Birbirine sahip çıkacak iki düşünen varlık… Birbirini anlayacak, hissedecek iki duyarlı en mükemmel yaratık.
Yaratılmışların en mükemmeli, en şereflisi…
Özüyle, ruhuyla, benliğiyle mahlûkatın en mükemmeli…
Sözümüz, içi ve dışıyla, özü ve sözüyle, şekli ve iradesiyle bütün olabilmiş, insan olabilmiş varlıklara.
Görünüşü benzeyen, özü hayvandan beter olan ucube yaratıklara değil elbette.
Değer vermesini, değer bulmasını; sevmesini, sevilmesini; takdir etmesini, edilmesini; saygı duymasını, duyulmasını bilenleredir sözümüz. Ne olduğu belirsiz yaratıklarla zaten işimiz olamaz, olmamalı da derim.
Hayatı hayat yapan, çekilir yapan, güllük gülistanlık yapan çok şey değil, sadece iki insan.
Gönül birliği yapmış, fikir birliği yapmış, ruh bütünlüğü sağlamış, ten uyumu uygun düşmüş iki insan…
Tevazu gösterebilen, yerine göre küçük şeylerden de çok büyük hazlar, mutluluklar duyabilen, şükretmesini bilen, yaşamaktan, nefes almaktan haz duyabilen, hayata bağlı, sevecen olabilen iki insan…
İşte mutluluğun, huzurun değişmeyen temel taşları, harcı ve malzemesi olacak unsurları.
*
Açılan bir yürek yarası kolay kapanmaz ki… Yalnızlıklarla dost olmuş bir gönül başkasına katlanamaz ki…
Alıştırılmışken, mecbur bırakılmışken bu beden yalnızlıklara, bu ruh, bu ten yalnızlıklara, her şeyi ile zorunlu kendileşmişken, bir başkasına, biz olamamış, yabancılaşmış bir başkasına ne gerek ola ki…
Irmak misali akıp giden ömür kendi mecrasını bulduktan sonra, kıyılara, taşlara, çalılara vura vura, takıla takıla akmayı öğrendikten, akmaya alıştıktan sonra ne hacet ola ki bir başkasına…
Hasret de, umut da yalnızlıkta var olmayı başardıktan sonra, şimdi yıllar sora niye bu gelmeler, gelmelere gerek duymalar…
Yalnızlığın timsali olmuş bu can seni görmek istemez.
Gelsen de, gelmesen de olur değil; artık asla ve kat’a gelme!…
Gelme artık GELME!..
*
Hayatın bir gerçeği işlenmiş. Yalnızların yalnızlıkları dile getirilmiş. Ne olursa olsun, son dizelerde görünen tek gerçek, her ne kadar istenmiyor olsan bile, ihtiyacım yok denilse bile, “Gelmesen de olur” derken, “Gelsen de olur” anlamı yatıyor. Duyguların altında yatan gerçek bu.
Başlarda dedik ya, her şey iki üzerine kurulmuş gibi. Ya bütünleyen veya en azından zıttı (tersi, tezadı) ile var olan ikilik.
Akıl da gönül de bunun idrakinde ve bundan yana…
*
Güzel bir serbest şiir.
Anlam yüklü, duygu yüklü…
Yalnızlara, yalnızlıklara adanacak hoş bir şiir.
Sevgi Hanımı kutluyorum
Takdir ve tebriklerimle efendim.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla kalın.
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Hep iki… Her şey iki… Tek tek değil, birbirini tamamlayan ikincilerle şekil bulmuş bedenimiz.
Kafa tek diye düşünmek de mümkün. İyi ama çift başlılık olmaz ki…
Uzuvlarımızın biri diğerinin sanki tamamlayıcısı, yardımcısı, sanki yedeği. Ama ikisi de asıl.
Hayat da böyle değil mi?
Birbirini bütünleyen iki insan… Birbirine sahip çıkacak iki düşünen varlık… Birbirini anlayacak, hissedecek iki duyarlı en mükemmel yaratık.
Yaratılmışların en mükemmeli, en şereflisi…
Özüyle, ruhuyla, benliğiyle mahlûkatın en mükemmeli…
Sözümüz, içi ve dışıyla, özü ve sözüyle, şekli ve iradesiyle bütün olabilmiş, insan olabilmiş varlıklara.
Görünüşü benzeyen, özü hayvandan beter olan ucube yaratıklara değil elbette.
Değer vermesini, değer bulmasını; sevmesini, sevilmesini; takdir etmesini, edilmesini; saygı duymasını, duyulmasını bilenleredir sözümüz. Ne olduğu belirsiz yaratıklarla zaten işimiz olamaz, olmamalı da derim.
Hayatı hayat yapan, çekilir yapan, güllük gülistanlık yapan çok şey değil, sadece iki insan.
Gönül birliği yapmış, fikir birliği yapmış, ruh bütünlüğü sağlamış, ten uyumu uygun düşmüş iki insan…
Tevazu gösterebilen, yerine göre küçük şeylerden de çok büyük hazlar, mutluluklar duyabilen, şükretmesini bilen, yaşamaktan, nefes almaktan haz duyabilen, hayata bağlı, sevecen olabilen iki insan…
İşte mutluluğun, huzurun değişmeyen temel taşları, harcı ve malzemesi olacak unsurları.
*
Açılan bir yürek yarası kolay kapanmaz ki… Yalnızlıklarla dost olmuş bir gönül başkasına katlanamaz ki…
Alıştırılmışken, mecbur bırakılmışken bu beden yalnızlıklara, bu ruh, bu ten yalnızlıklara, her şeyi ile zorunlu kendileşmişken, bir başkasına, biz olamamış, yabancılaşmış bir başkasına ne gerek ola ki…
Irmak misali akıp giden ömür kendi mecrasını bulduktan sonra, kıyılara, taşlara, çalılara vura vura, takıla takıla akmayı öğrendikten, akmaya alıştıktan sonra ne hacet ola ki bir başkasına…
Hasret de, umut da yalnızlıkta var olmayı başardıktan sonra, şimdi yıllar sora niye bu gelmeler, gelmelere gerek duymalar…
Yalnızlığın timsali olmuş bu can seni görmek istemez.
Gelsen de, gelmesen de olur değil; artık asla ve kat’a gelme!…
Gelme artık GELME!..
*
Hayatın bir gerçeği işlenmiş. Yalnızların yalnızlıkları dile getirilmiş. Ne olursa olsun, son dizelerde görünen tek gerçek, her ne kadar istenmiyor olsan bile, ihtiyacım yok denilse bile, “Gelmesen de olur” derken, “Gelsen de olur” anlamı yatıyor. Duyguların altında yatan gerçek bu.
Başlarda dedik ya, her şey iki üzerine kurulmuş gibi. Ya bütünleyen veya en azından zıttı (tersi, tezadı) ile var olan ikilik.
Akıl da gönül de bunun idrakinde ve bundan yana…
*
Güzel bir serbest şiir.
Anlam yüklü, duygu yüklü…
Yalnızlara, yalnızlıklara adanacak hoş bir şiir.
Sevgi Hanımı kutluyorum
Takdir ve tebriklerimle efendim.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla kalın.
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
selami
Madem ki öğrenmiştir sözcükler /
yalnızlığın kadrini kıymetini
Evet...
Gelmese de olur..
Tebriklerimimle
TÜM YORUMLAR (5)