Sensizlik, bir yalnızlığın başlangıcı.
İçerde ahenkle inen gözyaşları,
Ve lapa lapa yağan kar sesleri,
Loş bir ışık bulunmadı, karanlık göğsüme.
Yalnızlıklar boğuşsa da, çökse de üzerime
Seni bekliyorum,
gelmesen de hayalime.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta