Nidasında boğulur insan en sessiz çığlıkların
Kulaklarım sağır olmadan seslen vaktidir
Bu muhteşem kalabalık içinde bu adamın
Tek başına kaybolmasına izin verme gel vaktidir
Can diyebilmek için cananı bulmak gerek
Sözlerin geldiği yeri tarif etmek gerek
Seni bana, beni sana canandan hediye bilerek
Kötüler içindeki güzeller güzeline şükretme vaktidir
Yunus, Mevlana, Tebriz-i hepsi aynı şeyi anlatır
Her söz bana bir parça seni hatırlatır
Yazdım ise seni gönlüme satır satır
Gönül diliyle oku gönlümü vaktidir
Telaş içinde harap olmuşsun yıllar yaşlandırmış seni
Eski güzelliğini unut geçmişte kaldı artık mazi
Geçmedi, hala tazedir açtığın yaranın yeri
Mermer misali deldiğin şu gönle girme vaktidir
Camının perdesini arala biraz görsün gözlerim
Bir parça vuslatı tatsın bu ara bir hayli özledim
Belki ben sana söyleyemem içimde gizlerim
KArşılıklı oturup iki kelam etme vaktidir...
Kayıt Tarihi : 5.4.2015 04:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!