Sana uzak kentlerde seni ve senli anları hatırladım.
İnsan, hergün
hatırlar mı aynı gözleri?
Saçlarının kulaklarının arkasına düşüşü ya da.
Sesini duyunca,
birlikte soluduğumuz
sokaklar geliyor aklıma.
kalbimi acıttın;
o acıdan sonra artık,
Mevlânâ'nın ölümü beklediği gibi
seni özlüyorum;
GELMENİ ya da ÖLMEYİ bekliyorum...
Muhammed Yusuf Yaşar
Kayıt Tarihi : 13.9.2017 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!