Haziranda kar yağacağına inanırdım da
İnanmazdım beni terk edeceğine
Konduramazdım sevgime
Düşünmesi bile felaketimdi sanki
Ama hayat dediğin gerçeklerden ibaret be gülüm
Hayatı ne kadar hafife alırsan darbesi o kadar ağır,
Sonuçlarına katlanmak bir o kadar imkansız oluyor
Ne sana beni affet nede kalbime onu sevmeye devam et diyebilirim
Şimdi sonsuz bir susuşun eşiğindeyim
Kelimelerimi uçurumdan aşağıya bıraktım.
Şiirlerimin olduğu defteri yırttım, albümlerimi yaktım
Kolumdan tutmanı bekliyorum haberin olmasada
Sürüklenmek istemiyorum sensiz sesiz bi karanlığa
Beni affetmeyeceğini bilsemde alıştırsamda kendimi buna
Genede gülüşüne seni seviyorum yazarak, kucağında kelimelerim,
Elinde bir albüm, bir kalem ve bi defterle gelmeni bekliyorum
(Şubat 2005 İstanbul)
Ahmet Hikmet KonakKayıt Tarihi : 10.2.2005 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!