Gelmeni Beklemekteyim Ey Sevgili

Yalnızlığın kasveti çöktü, hasretin depreşti sevgili.
Sensiz akşamlarım matemde, karanlığı hüzzam.
Vuslat beklemelerinin nöbetindeyim, gelmeyişine inat.
Dışarısı kimsesiz, kimler yoklara muhtaç, kimler mahrum.
Gözlerimde ağlamalar sağanak, ben sensizliğe salkım saçak
Tıpkı ben sana mahrum, ben sana aç gibi, ey sevgili.
Hasretlik çok zor, çok zor akla düşen maziden anımsamalar.
Sigaramın dumanında teselli ederdim kendimi, sensizliğe
Alışman lazım yokluğuna demelerim yalan, yalan avutmalarım.
Ben sensizliğe alıştırırken beni, kalbim sana küsmesin diyedir bilesin
Ve ben sana kıyamadığım dandır, kendime yalan söylemelerim ey sevgili.
Beklemelerim geleceğinin umuduna düştü, yollarını gözlediğim de yüreğim
Ve şimdi gelecek sevincin deyken, sana dair ümitlerimi yeşertirken ben
Gülüşlerini cebimden çıkartıp, aklıma yüzünü getirip şiirli’yorum seni.
Hüzünlü yazmıyorum seni mısralarımda, üstelik sitem bile etmiyorum.
Yokluğuna yazdığım onca şiirlerle, gelmeni beklemekteyim ey sevgili.
12.02.2016