Gelmeni Beklediğimden Şiiri - Emre Sarıç ...

Bir ayak sesi duymayayım.
Hemen kapıya koşuyorum.
Gelen senmisin diye.
Bir mutlu çift görmeyeyim.
Yüreğim burkuluyor.
Ağlamaklı oluyorum.
Herşey bana seni hatırlatıyor.
Gökyüzüne baksam,
Gözlerinin binlercesini görürüm.
Bir rüzgar değse yüzüme,
Ellerini düşünmeden edemem.
Ve içimdeki dayanılmaz sıkıntı,
Bu emsalsiz hüzün,
Seni beklediğim içindir.
Resimlerin tek tesellim.
Uykularım ise düşümde,
Seni görme umudum oldu.
Ve odamdaki şu saat,
Geldiğin anda,
Durabilir sevincinden.
Zaman çıldırabilir.
Çünkü benim dünyamda,
Ölümsüzlük,
Seni sevmek demektir.
Sen gelinceye kadar.
Pencerem kapalı duracak.
Rüzgar gelmesin diye.
Artık perdeleri açmayacağım.
Gün ışığı girmesin diye.
Ve günlerce, gecelerce,
Yılmadan dönmeni bekleyeceğim.
Bir gün kapıdan sen gireceksin.
Biliyorum;
Er geç bu bekleyişin sonu gelecek.
Yıllar sonra,
Öldüğüm gün bile gelsen.
Bütün bu bekleyişlerimi,
Ve öldüğümü unutup.
Çocuklar gibi sevineceğim.
Kalkıp sarılacağım ellerine,
Ve uzun uzun öpeceğim...