Gelmene gerek yok gelmesende olur

Ne garip gönlümü nede halımı
Bilmene gerek yok bilmesende olur
Çıkıpta bağlama benim yolumu
Gelmene gerek yok gelmesende olur

Bağımda gülümdün bahçemde meyvem
Sensiz bir lokmayı hiç ayrı yemem
Bu alamde yalnız ben baş edemen
Bilmene gerek yok bilmesende olur

Bana güz eyledin gelen baharı
Eriğin dalında açtırdın narı
Sırtıma sardında bunca kederi
Almama gerek yok almasan da olur

Verdin cefaları çile çektirdin
Çok ağlattın göz yaşları göktürdün
Yeri geldi bu hayattan bıktırdın
Bilmene gerek yok bilmesende olur

Hüseyin'i yıktın perişan ettin
Tutupta sonunda bir pula sattın
Seviyorum dediklerin unuttun
Bilmene gerek yok bilmesende olur