Çaresizliğin derman olduğu hekimler k’asrındayım. Gidişin meğer çareymiş. Biçare olan ben değilim. Kalan ve seven naçardır.
İlk defa gitmenin t’arifiyim. İlim ile aşk arasında yeni bir ilim işve işve sensizliğe karışıyor.
*İş- kılış fiilleri gibi nesnelerimi öznel bakışların tümlüyor. Özne, nesne, iş de var. Kılışımız hayrola.
-Durum vahim. Nesne yok. Hareket yok.Sevmek, ruhunun yatağında uzanmak, dinlenmek gül yüzünde.
-Oluş olmak, büyümek, filizlenmek yadında. Kendiliğinden olan, doğa fiillerinin fillerine binelim. Düşlerimizi ancak filler taşır.
-Haydi hangi kipin çekimindesin.Zaman,hareket, kişilerin olmadan iplerini sermez misin ?
-Kipin ipleri zamandır, hareket ya da dilektir. Haydi kişi olarak sende sonlarına ekle. Aşka aitliğin bilinsin.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta