Çaresizliğin derman olduğu hekimler k’asrındayım. Gidişin meğer çareymiş. Biçare olan ben değilim. Kalan ve seven naçardır.
İlk defa gitmenin t’arifiyim. İlim ile aşk arasında yeni bir ilim işve işve sensizliğe karışıyor.
*İş- kılış fiilleri gibi nesnelerimi öznel bakışların tümlüyor. Özne, nesne, iş de var. Kılışımız hayrola.
-Durum vahim. Nesne yok. Hareket yok.Sevmek, ruhunun yatağında uzanmak, dinlenmek gül yüzünde.
-Oluş olmak, büyümek, filizlenmek yadında. Kendiliğinden olan, doğa fiillerinin fillerine binelim. Düşlerimizi ancak filler taşır.
-Haydi hangi kipin çekimindesin.Zaman,hareket, kişilerin olmadan iplerini sermez misin ?
-Kipin ipleri zamandır, hareket ya da dilektir. Haydi kişi olarak sende sonlarına ekle. Aşka aitliğin bilinsin.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim