Aklıma düştün mü sen,
Kalbimi sızlattın mı?
Biraz da sensizlik acıttı mı?
Bir acı kahve içmeye gelmeliydin
Kokunu hissettiğimde sokağımda
Ayak seslerin geldi mi kapıma kalbim çarpmalıydı
açılmalıydı kapım ve sen gelmeliydin.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Sessizlik
Ölümün kokusu hissedilir, keskin bir ayrılık acısı geride kalır. Yol ayırmı; iki farklı yön, birinde özlem, diğerinde elem var. Sensizlik; hikaye bir kelime, nefessiz kalmak gibi ölümü andırır.
Işığın kaybolması, şarkıların sonu, ve sessizliğin hüküm sürmesi gibidir.
Ölümün ruhu sensizlikle eşdeğerdir, kokusuz bir hüzündür sensizlik
Karanlık tavana bakan ıssız bir yatakta, ürkek, titrek bir sevgili sallanır düşlerimde
Sensizlik, kaydıraktan düşüp (düşlerimde) dizlerimi kanatmak, izinin kalacağını bile bile yarayı tırnaklamak, göğü görünce tahammül edememek gibi şiddetli ve mezarlık kadar ıssız.
Sensizlik sevgili biraz da ölüme benzer..
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta