Aklıma düştün mü sen,
Kalbimi sızlattın mı?
Biraz da sensizlik acıttı mı?
Bir acı kahve içmeye gelmeliydin
Kokunu hissettiğimde sokağımda
Ayak seslerin geldi mi kapıma kalbim çarpmalıydı
açılmalıydı kapım ve sen gelmeliydin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sessizlik
Ölümün kokusu hissedilir, keskin bir ayrılık acısı geride kalır. Yol ayırmı; iki farklı yön, birinde özlem, diğerinde elem var. Sensizlik; hikaye bir kelime, nefessiz kalmak gibi ölümü andırır.
Işığın kaybolması, şarkıların sonu, ve sessizliğin hüküm sürmesi gibidir.
Ölümün ruhu sensizlikle eşdeğerdir, kokusuz bir hüzündür sensizlik
Karanlık tavana bakan ıssız bir yatakta, ürkek, titrek bir sevgili sallanır düşlerimde
Sensizlik, kaydıraktan düşüp (düşlerimde) dizlerimi kanatmak, izinin kalacağını bile bile yarayı tırnaklamak, göğü görünce tahammül edememek gibi şiddetli ve mezarlık kadar ıssız.
Sensizlik sevgili biraz da ölüme benzer..
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta